Je niet uiten leidt tot galproblemen

Heel veel gezegdes bestaan al eeuwen in onze taal. Ze bevatten een schat aan informatie die terugvoert op de natuurgeneeswijzen van onze voorouders. Zoals: 

Ik wou dat ik eens goed mijn gal kon spuwen op mijn werk.

Er zijn heel wat mensen die liever roddelen dan op de juiste plek kritiek uiten (ook wel met reden). Of die thuis bij de partner gaan  mopperen, terwijl die er niet veel aan kan doen.

Nu merkt een individu niet zo gauw iets aan zijn gal, maar de voetzolen kunnen er aardig geel uit zien, en dan weet ik al dat er in dat gebied iets uit balans is. Vaak heeft zo’n persoon ook keelklachten, of hoest iedereen weg. Zijn of haar lijf zegt dan dat er op het gebied van het uiten ook een probleem is. Het zou me niet verbazen als deze persoon niet zo erg van groene groente houdt en moeite heeft met de vetvertering.

Ja, de Lever- en Galblaasmeridiaan zijn uit balans, en dat merkt deze persoon op allerlei gebieden. Gaat jaren goed, maar dan zijn er ineens galstenen. Ik hoor vaak met verbazing hoe snel artsen de galblaas dan operatief verwijderen. Want die hebben we toch niet zo nodig…

Ook hier levert, afhankelijk van de duur van de klachten, een aantal behandelingen heel veel ontspanning en inzicht op. Humor ook, en weer roze voetzolen. Hé dat groene eten (groen is ontgiften) is toch best lekker. Zo iemand gaat een gesprek aan met zijn of haar baas of besluit op den duur om iets anders te zoeken.